دکتر حامد حاجی‌حیدری؛ 
فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر
▬ در یک موقعیت تاریخی، مشارکت مردم در انتخابات پارلمانی، مانند مشارکت وسیع آن‌ها در راهپیمایی بیست و دوم بهمن، می‌تواند کمترین هزینه‌کرد برای بالا بردن امنیت کشور باشد. این مشارکت‌ها باید به رخ جهانیان کشیده شود، تا ناظران جهانی در مورد پشتوانه عظیم ملی انقلاب به رغم دسیسه‌های متراکم، حساب کار خود را بکنند.
▬ در مورد مشارکت مردم در راهپیمایی عظیم ۲۲ بهمن دغدغه‌ای نیست، در عین حال، در مورد سطح مشارکت مردم در انتخابات پارلمانی، بیم و امیدهایی هست. واقعیت آن است که مردم ما سیاست را و رویدادهای آن را از نزدیک پیگیری می‌کنند، اما بوضوح انتظار بیشتری از فعالان سیاسی دارند که این انتظار، خصوصاً طی یک دهه گذشته متحمل سرخوردگی جدی شده است. واقعیت آن که فعالان سیاسی، در قواره برازنده ملت ظاهر نشده‌اند. هر چند که همچنان شماری از مردم بر حسب وظیفه در انتخابات‌ها شرکت می‌کنند، ولی عملکردهای پارلمان و دولت، خصوصاً طی حدود یک دهه اخیر، برای مردم راضی‌کننده نبوده است.
▬ اگر می‌خواهیم نظر مردم را درباره انتخابات بدانیم، باید به میان مردم کوچه و خیابان برویم و از آن‌ها بپرسیم که آیا از سیاست‌های برآمده از پارلمان راضی هستند یا نه؟ باید ببینیم که چه ابعادی از عملکرد آن‌ها مورد توجه مردم بوده است؟ آیا مردم، از نخبگان سیاسی، درخواست «عملکرد معمولی» دارند، یا به موازات عملکرد فوق‌العاده مردمی، خواست مردم از نیروهای سیاسی، «عملکرد فوق‌العاده» یا آن است که معمولاً به آن «عملکرد انقلابی» یا «عملکرد جهادی» می‌گوییم؟
▬ انتخابات مجلس آینده، یک رویداد تاریخی خواهد بود، که ممکن است بعد مثبت یا منفی داشته باشد، اما بعد مثبت آن بیش از هر چیز دیگر به تغییر جهت سیاست‌هایی مربوط می‌شود که برای یک دهه، از سطح فوق‌العاده مردم فاصله گرفته و به نوعی بر سیاست «فقط نخبگان معمولی!» تبدیل شده است. از این قرار، صرف‌نظر از مشارکت، و میزان مشارکت، «معنای مشارکت» نیز اهمیت دارد. مدتی است که اعتماد متقابلی که باید میان دولتمردان و نخبگان از یک سوی و مردم وجود می‌داشت، لطمه‌ای جدی خورده است. یک وجه اهمیت این انتخابات، پژواکی است که از نتایج این انتخابات در میان اقشار مختلف جامعه شکل می‌گیرد. ما احتیاج داریم تا مجدداً مفهوم «جهادی/انقلابی» سیاستمداران، در ذهن مردم باور شود. مردم، «جهادی/انقلابی» هستند و این را می‌توان در تشییع‌های متوالی، از شهدای غواص و شهید حججی و سردار سلیمانی مشاهده کرد، ولی باید باور کنند که نخبگان سیاسی تازه‌نفس، اسیر قواعد معمولی سیاست نخواهند شد و مانند ملتی که از او الهام گرفته‌اند، «جهادی/انقلابی» خواهند بود. ما به این باور احتیاج داریم، تا همه مشارکت‌ها را برای احیای اثربخشی سیاست در گذر این موطن از پیچ تاریخی بسیج کنیم و «نخبگان معمولی!» به کار وطن نمی‌آیند.
▬ در حال حاضر، باید شور و هیجانی را که از بازتاب رویکرد انقلابی و جهادی در پس شهادت سردار پدید آمده است، سریعاً به کسوت یک سازمان‌دهی نظری و عملی درآوریم تا سیاست آینده همان سر و شکلی را پیدا کند که باید. در واقع، این شور و هیجان‌ها باید به شکل نهادینه درآید و از انتساب انحصاری آن به یک موقعیت خاص پرهیز گردد. این هیجانات، مفهوم عمیقی دارند که از قدرشناسی سال‌ها مقاومت برمی‌آید. پیروزی واقعی در پس انتخابات آینده از آن اشخاص یا جریاناتی است که بتوانند مفهوم انتخابات پارلمانی را به سمت خروج از دایره «نخبگان معمولی» و حرکت به سمت «سیاست انقلابی/جهادی» تعبیر کند. این، کلید موفقیت سیاست آینده خواهد بود.
مأخذ:صبح‌نو
هو العلیم
