برداشت آزاد
• جرم، نوعی قانونشکنی، نه تنها در برابر فرد، بلکه در مقابل جامعه است، و باید از این زاویه بررسی شود. صور ابتدایی حیات اجتماعی نشان میدهد که جرم بیش از آن که امری فردی باشد، امری اجتماعی است.
• کجروی، ذهن جمعی و ایدهآلهای جامعه را به چالش میکشد و تداوم و آیندهی آن را تهدید میکند و از این بابت است که واکنش جمعی را برمیانگیزد. حداقل در صور ابتدایی حیات اجتماعی واکنش جمعی را برمیانگیزد.
• چون عمل مجرمانه، احساسات جمعی و اقتدار عمومی را هدف حتاکی قرار میدهد، تأیید دوباره ارزشها را از سوی ارادهی جمعی و روح همدلی لازم و ضروری میسازد.
• آری، این، خود جامعه است که میتواند خود را دوباره از طریق قوانین کیفری و برانگیختن روح جمعی، مورد تأیید قرار دهد.
• جرم، همبستگی اجتماعی را نقض میکند، و مبانی آن را زیر سؤال میبرد، و مجازات، مبنای تعهد جمعی و آگاهی عمومی را از طریق بازتأیید دوبارهی قداست و اخلاق نهفته در نظام حقوقی، دوباره بنا مینهد.
• از آنجایی که جامعه، متشکل از نظامی از بازنمودها و نمادهاست، هر عملی که این مبنای عمومی را تضعیف کند، به شدت مورد تنبیه دستجمعی قرار میگیرد و این تنبیه دستجمعی، بازنمودها و نمادهای جمعی را تحکیم میکند.
• جالب این است که تخلفات جدی و اعمال مجرمانه، تأثیر مثبتی هم بر وجدان جمعی دارد. در جریان تنبیه دستجمعی، یک جامعه، وحدت در سنت و فرهنگ و تاریخ مشترک را بازمییابد و تحکیم میکنند.
• دورکیم برای کمک به تبیین این تزهای نوآورانه در مورد نظامهای حقوقی، موارد متعددی از صور ابتدایی حقوق سنتی را بررسی میکند: قوانین و قواعد دینی، مراسم و جشنها، قربانی، پوشش و رسوم، جرایم علیه افراد، ازدواجها، فرزند خواندگی، تعهدات خانوادگی، خویشاوندی، مسائل کودکان، قتل، تعهدات و عقود، دیون، و قوانین ناظر بر امور دیوانی.