دکتر حامد حاجیحیدری؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
▬ در محافل نخبگی و دانشگاهی ما، نقد کوبنده یا گاه، نقد نامؤدب دانشمندان غیرایرانی، امری معمول است.
▬ ولی، ...
▬ اما، نقد نخبگان و دانشمندان ایرانی، یا از آن بدتر، آنها که همدانشگاهی و همکار محسوب میشوند، معادل «نامردی بچهمحلی» یا نحوی «زیرآبزنی» قلمداد میشود. برخی هم، منتقد را به گناه «غیبت» متهم میسازند، و با خشم بسیار به او مینگرند.
▬ اما، ...
▬ ولی، اکنون، با پیشرفتهای قابل ملاحظهای که در سطح دانش رخ داده، توقع آن است که بلوغ متناسبی میان نخبگان و دانشگاهیان ایرانی برقرار شود، تا نقد مؤدبانه درونی به امری معمول بدل شود. روحیه فعلی، با تراکم فعلی دانش تناسبی ندارد، و امکان «مکتبسازی» را که لازمه این سطح از تراکم دانش است را سلب میکند.
هو العلیم