برداشت
آزاد از آریاادیب؛ فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر
▬ این عبارت را به هنگام تهدید کسی به تنبیه شدن به کار می‌گیرند.
▬ یکی از انواع تنبیه، خلاف‌کاران که تا دوره‌ی قاجار نیز رایج بود، چوب در آستین کردن وی بوده است.
▬ ترتیب آن نیز چون این بود که دو دست محکوم را به شکل افقی نگاه می‌داشتند و، سپس، چوبی محکم و خم نشدنی را به موازات دست‌های محکوم از یک آستین لباس او وارد کرده و از آستین دیگرش خارج می‌کردند.
▬ سپس، مچ دست‌ها را با طنابی محکم به آن چوب می‌بستند تا محکوم دیگر نتواند دست‌هایش را به چپ و راست یا بالا و پایین حرکت دهد یا آن‌ها را خم کند.
▬ پس از آن، مدتی او را در جایی رو باز نگاه می‌داشتند تا پشه و مگس و دیگر حشرات مزاحم و چندش آور بر سر و صورتش بنشینند و او نتواند آن‌ها را از خود براند.
▬ دست‌های محکوم، به دلیل بی‌حرکت ماندن پس از مدتی کرخت و بی‌حس می‌شد و هجوم و حملات پشه‌ها و مگس‌ها بر سر و صورتش آن اندازه ناراحت‌کننده و چندش آور می‌گردید که دیری نمی‌گذشت که فریادش به آسمان بلند می‌شد و درخواست عفو و بخشش می‌کرد.
مآخذ:...
هو العلیم
