برداشت آزاد از آریاادیب؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
▬ این دو اصطلاح که به طور مجازی تهدید و دشنام شمرده میشود، و به هنگام اختلاف و درگیری رد و بدل میگردد، دارای مفهومی حقیقی است.
▬ تا پیش از سلسلهی صفوی که مذهب تشیع را در ایران مذهب رسمی ایرانیان ساخت، شیعیان ایرانی با بهرهگیری از شیوهی «تقیه» خود را در برابر مظالم سنیهای متعصب حفظ مینمودند.
▬ روی کار آمدن سلسلهی صفوی در سدهی دهم هجری نه تنها به این وضعیت پایان داد، بلکه اهل تسنن را آماج انتقام شدید شیعیان ساخت.
▬ شاه اسماعیل اول، سر سلسلهی دودمان صفوی که دربدریها و سختیهای دوران کودکی و دیدن بیدادگریهای اهل تسنن با شیعیان، او را انسانی بیرحم و سختکش بار آورده بود، در دوران سلطنت خود جنایات موحش بیشماری را مرتکب گردید، و از جمله حتی به مادر خود رحم نکرده و دستور داد او را در برابرش سر ببرند.
▬ ادوارد براون، محقق و شرق شناس انگلیسی در کتاب «تاریخ ادبیات ایران از عهد صفویه تا زمان حاضر» دربارهی وی مینویسد: «گمان ندارم که از عهد نرون تا کنون، چنین ظالمی به وجود آمده باشد».
▬ یکی از تنبیههای هولناک شاه اسماعیل آن بود که دستور میداد پدر مخالفان سنی خود را اگر مرده بود (به جرم ستمی که بر شیعیان روا داشته بوده است) از گور درآورده و در مقابل، او آتش بزنند، و سپس، محکوم «پدر سوخته» را به طرز فجیعی میکشت.
▬ از آن تاریخ، عبارات «پدرت را در میآورم» (یعنی، پدرت را از گور در میآورم و میسوزانم) و «پدر سوخته» (یعنی، مجرم و بد سابقهای که پدرش را از گور در آورده و سوزاندهاند) در مقام تهدید و دشنام به عنوان اصطلاح بر زبان مردم جاری شده است.
مآخذ:...
هو العلیم
زنده سوزاندن محکومان از زمان هخامنشی بوده و داریوش کبیر دشمنانش رو در خاکستر داغ میسزونده٫ داریوش بیست و یک پادشاه رو در خاکستر داغ سوزاند٫ تاریخ شاهنشاهی هخامنشی پرفسور امستد شیکاگو٫ پدر سوخته شاید همانها باشن٫ سلاطین دیگر هم اینکار رو میکردن ولی قدیمیترین سند در ایران متعلق به داریوش پادشاه هخامنشی است٬ قدیمیتر از آن در عراق و مصر هم از این مجازات در کتیبه هاشون آمده