فیلوجامعه‌شناسی

لبه‌های تحریم

جمعه, 28 مهر 1391 ساعت 11:39 مدیر سایت شمارگان بازدید از منبع : 1042

حامد دهخدا

░▒▓ مطلب اول
• آن‌ها دامنه تحریم را حتی به دارو کشانده‌اند. دارو... دارو... دارو...
• این بود که موجب شد، آیت الله سید علی حسینی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، تعبیر «وحشیانه» را برای دور اخیر تحریم‌ها به کار برند.
• و واقعاً، این سطح از تحریم‌ها، با هر فرض و معیاری که صورت گرفته باشد، «وحشیانه» است. مانند بستن آب به روی ملت متخصام است.
• «وحشیانه» است، به این معنا که بیش از پیش، آشکار می‌شود که این تحریم‌ها بنا به مقاصد اخلاقی و انسانی، و با ملاحظات و رویه‌های اخلاقی وضع نشده‌اند. انگار، آن‌ها، با یک خیال و وهم خام، عزم خود را بر نابودی یک ملت استوار کرده‌اند.

░▒▓ مطلب دوم
• آن‌ها می‌گویند، و انگار، باور دارند که ایران، کشور مسؤولی نیست.
• به زعم آنان، این امکان هست که ایران، در صورتی که شرایط را برای خود تنگ احساس کند، دست به اقداماتی بزند که پیش‌بینی‌ناپذیر، غیر قابل کنترل، و خلاف موازین بین‌المللی باشد. از این روی، ایران را باید «مهار کرد»!
• اگر این فرض، در مورد باور تحریم کنندگان، صحیح باشد، می‌توان تصور کرد که لبه‌های امکان تحریم، در دیدگاه آنان کجاست؟

░▒▓ مطلب سوم
• اگر ایران، آن «یاغی» باشد که آنان تصور می‌کنند، محال است که با امکاناتی که امروز دارد، به زانو درآید.
• پس، تحریم برای به زانو آوردن ایران نیست.
• آن‌ها می‌توانند بفهمند که ایران، هرگز با این تحریم‌ها به زانو در نخواهد آمد. ایران، «مهار» نخواهد شد (مگر آن که خود، ضعف نشان دهد و تسلیم شود).
• آن‌ها تصور می‌کنند که ایران، کشوری بی‌مسوؤلیت، با ظرفیت‌های مخرب، علیه نظام بین‌الملل است، پس، می‌توانند بفهمند که ایران با مقدورات سیاسی و جغرافیایی و اقتصادی ویژه خود، در صورتی که بیش از این، فشار تحریم را بر خود حس کند، می‌تواند از بسیاری رفتارهای متعارف امروز خود خارج شود. نتیجه‌ی خیال نامربوط آنان، باید چیزی شبیه این باشد، که ایران وارد فاز گسترده‌ای از اقدامات نامتعارف برای حفظ موجودیت خود خواهد شد.
• پس، آن‌ها با فکر و تصور خراب خود که پیش‌فرض تحریم‌ها را می‌سازد، می‌دانند، می‌دانند، می‌دانند، می‌دانند که ایران به زانو در نخواهد آمد.
• ایران، «مهار» نخواهد شد.

░▒▓ مطلب چهارم
• بیایید قدری با فکر و تصور خراب تحریم‌کنندگان همراه شویم.
• آن‌ها گمان می‌کنند، ما «یاغی» هستیم، پس، می‌توانند تصور کنند که ایران، می‌تواند رفته رفته هزینه مبارزه پرهزینه و مسؤولانه خود با ترانزیت بین‌المللی مواد مخدر را کاهش دهد، و در ازای نابودی جامعه و اقتصاد متخاصم اروپا، و حتی مصونیت خود در قبال ریزش مواد مخدر افغانستان و پاکستان، حتی سهم و اجاره‌ای از ترانزیت بین‌المللی مواد مخدر داشته باشد. آن‌ها گمان می‌کنند، ما «یاغی» هستیم، پس می‌توانند تصور کنند که...
• آن‌ها گمان می‌کنند، ما «یاغی» هستیم، پس، می‌توانند تصور کنند که ایران یاغی، در وسط چهار راه جهان، ایستاده است. در وسط چهار راهی که حمل و نقل سلاح و هر کالای ناجور دیگر در آن، بسیار مهم است. آن‌ها می‌توانند تصور کنند که ایران، در صورتی که بیش از این، فشار بر خود حس کند، ملاحظات را کنار خواهد گذاشت و سهم مناسبی از این ترانزیت پر سود را به دست خواهد آورد. آن‌ها گمان می‌کنند، ما «یاغی» هستیم، پس می‌توانند تصور کنند که...
• آن‌ها گمان می‌کنند، ما «یاغی» هستیم، پس می‌توانند تصور کنند که ایران با نفوذ دیرپایی که در تجارت بین‌المللی دارد، و با ورود به حیطه‌های جدید و مخرب بالقوه، می‌تواند مایحتاج خود را به هر طریقی به دست آورد، و به طرف‌های متخاصم آسیب وارد کند. می‌تواند به «دارو»ی (drug) مورد نیاز خود دست یابد، و حتی از انتقال «دارو»ی (drug) مورد نیاز اروپا هم به آن، ممانعتی نکند! آن‌ها گمان می‌کنند، ما «یاغی» هستیم، پس می‌توانند تصور کنند که...

░▒▓ مطلب پنجم
• این‌ها، لبه‌های توقع آن‌ها از سیاست تحریم در نظر خودشان است.
• در واقع، من فکر می‌کنم که اگر خود را در افق تصور آنان قرار دهیم، می‌توانیم اذعان کنیم که تحریم‌ها، هیچ گاه اقتصاد ایران را به زانو درنخواهد آورد.
• حتی می‌خواهم بگویم، که آن‌ها از تشدید تحریم‌ها علیه ایران خواهند ترسید. آن‌ها حتی از حفظ بیشتر سطح موجود تحریم‌ها هم پرهیز خواهند داشت.
• پس، فکر می‌کنم که آن‌ها باید آماده شنیدن سخنان منطقی ایران باشند. البته، پس از آن که گرد و خاک انتخابات برادر بزرگ‌ترشان نشست.

░▒▓ مطلب ششم
• آن‌ها باید آماده شنیدن سخنان منطقی ایران باشند؛ سخنان منطقی؟ کدام سخنان منطقی؟
• ملتی که پس از مداخله تلخ و غیراخلاقی غرب، در نابودی عزم خود که در دولت مرحوم دکتر محمد مصدق، مصداق یافته بود، تصمیم گرفت، به هر قیمت، نفت و انرژی اتمی و هر امکان پیشرفت و استقلال دیگر خود را حتی به قیمت رویارویی کوبنده با غرب، حفظ کند، در مقابل این تحریم‌ها به زانو در نخواهد آمد.
• نخبگان این جامعه، اعتراف تلخ مادلین آلبرایت، وزیر خارجه اسبق ایالات متحده را فراموش نمی‌کنند که این امریکایی‌ها بودند که دولت مصدق را سرنگون کردند. ما رضا خان انگلیسی را هم فراموش نخواهیم کرد.
• وقتی غربی‌ها، به لبه‌های بدبینی‌های موهوم و احمقانه خود نسبت به ملتی که همواره در سراسر تاریخ خود، بیش از آن‌ها، مسؤول و پایبند و متعهد و مقید به اخلاق بوده است، برسند؛ وقتی آن‌ها به لبه‌های بدبینی‌های موهوم و احمقانه خود نسبت به ملتی که تنها استقلال خود را طلب می‌کند، برسند؛ و اگر به امکانات بالقوه خیال‌پردازی‌های موهوم خود در مورد رفتار «ایران یاغی» اندیشه کنند، آن وقت سر عقل خواهند آمد. ایران، تنها استقلال عمل خود را می‌خواهد، در متن همه تعهدات بین‌المللی و اخلاقی. همین.
مآخذ:...
هو العلیم